| پیش ما رسم شکستن نبود عهد وفا را |
|
الله الله تو فراموش مکن صحبت ما را |
| قیمت عشق نداند قدم صدق ندارد |
|
سست عهدی که تحمل نکند بار جفا را |
| گر مخیر بکنندم به قیامت که چه خواهی |
|
دوست ما را و همه نعمت فردوس شما را |
| گر سرم می‌رود از عهد تو سر بازنپیچم |
|
تا بگویند پس از من که به سر برد وفا را |
| خنک آن درد که یارم به عیادت به سر آید |
|
دردمندان به چنین درد نخواهند دوا را |
| باور از مات نباشد تو در آیینه نگه کن |
|
تا بدانی که چه بودست گرفتار بلا را |
| از سر زلف عروسان چمن دست بدارد |
|
به سر زلف تو گر دست رسد باد صبا را |
| سر انگشت تحیر بگزد عقل به دندان |
|
چون تأمل کند این صورت انگشت نما را |
| آرزو می‌کندم شمع صفت پیش وجودت |
|
که سراپای بسوزند من بی سر و پا را |
| چشم کوته نظران بر ورق صورت خوبان |
|
خط همی‌بیند و عارف قلم صنع خدا را |
| همه را دیده به رویت نگرانست ولیکن |
|
خودپرستان ز حقیقت نشناسند هوا را |
| مهربانی ز من آموز و گرم عمر نماند |
|
به سر تربت سعدی بطلب مهرگیا را |
| هیچ هشیار ملامت نکند مستی ما را |
|
قل لصاح ترک الناس من الوجد سکاری |
تبادل
لینک هوشمند
ورود
اعضا:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: